तू तो काली ने कल्याणी रे माँ,
जहाँ जोऊ त्या जोग माया,
तू तो भक्ता ना दुःख हरणानि रे माँ,
जहाँ जोऊ त्या जोग माया,
तूने चारो वेद बखाणी रे माँ,
जहाँ जोऊ त्या जोग माया,
तू तो काली रे कल्याणी रे माँ,
जहाँ जोऊ त्या जोग माया।।
है तूने पेलाते जुग मा जाणी रे माँ,
तू तो शंकर नी पटराणी रे माँ,
तू तो भस्मासुर हरआणि रे माँ,
जहाँ जोऊ त्या जोग माया।।
तू तो काली रे कल्याणी रे माँ,
जहाँ जोऊ त्या जोग माया।।
है तुने बीजाते जुग मा जाणी रे माँ,
तू तो हरिश्चन्द्र नी पटराणी रे माँ,
तू तो सत्य कारण वेजाणी रे माँ,
जहाँ जोऊ त्या जोग माया।।
तू तो काली ने कल्याणी हो माँ,
जहाँ जोऊ त्या जोग माया।।
है तुने तीजाते जुग मा जाणी रे माँ,
तू तो रामचंद्र नी पटराणी रे माँ,
तू तो रावण कुल रोलनाळी रे माँ,
जहाँ जोऊ त्या जोग माया।।
तू तो काली ने कल्याणी हो माँ,
जहाँ जोऊ त्या जोग माया।।
है तुने चौथाते जुग मा जाणी रे माँ,
तू तो पांडव घेर पटराणी रे माँ,
तू तो कौरव कुल हरनाळी रे माँ,
जहाँ जोऊ त्या जोग माया।।
तू तो काली ने कल्याणी हो माँ,
जहाँ जोऊ त्या जोग माया।।
तू तो काली ने कल्याणी रे माँ,
जहाँ जोऊ त्या जोग माया,
तू तो भक्ता ना दुःख हरणानि रे माँ,
जहाँ जोऊ त्या जोग माया,
तूने चारो वेद बखाणी रे माँ,
जहाँ जोऊ त्या जोग माया,
तू तो काली रे कल्याणी रे माँ,
जहाँ जोऊ त्या जोग माया।।